Αρχική | Άρθρα | Το θλιβερό πολιτικό σύστημα, γίνεται θύμα της νοοτροπίας που το ίδιο καλλιέργησε...

Το θλιβερό πολιτικό σύστημα, γίνεται θύμα της νοοτροπίας που το ίδιο καλλιέργησε...

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Το θλιβερό πολιτικό σύστημα, γίνεται θύμα της νοοτροπίας που το ίδιο καλλιέργησε...

Το πολιτικό σύστημα επί δεκαετίες καλλιέργησε την ιδεολογία των δικαιωμάτων, χωρίς υποχρεώσεις, ευνόησε τη δημιουργία της νοοτροπίας του εύκολου, του άκοπου και του γρήγορου και απομάκρυνε την έννοια της λογικής από τη λειτουργία της κοινωνίας, της οικονομίας και του Κράτους.
Σήμερα, το πολιτικό σύστημα γίνεται το ίδιο θύμα αυτής της νοοτροπίας του λαϊκισμού που καλλιέργησε.

Για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας, το πολιτικό σύστημα, είναι σήμερα αναγκασμένο να συναινέσει σε μία σειρά όρων που θέτουν οι δανειστές, οι οποίοι ασχέτως του εάν είναι ή όχι οικονομικά σωστοί, δε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από την κοινωνία που σήμερα μοιάζει να είναι ναρκωμένη από μία νοοτροπία που το ίδιο το πολιτικό σύστημα καλλιέργησε και έθρεψε όλες αυτές τις δεκαετίες.
Έτσι, το πολιτικό σύστημα διστάζει, καθυστερεί και προσπαθεί να εφεύρει φτηνά επικοινωνιακά τεχνάσματα του τύπου των “κόκκινων γραμμών” και του “εμείς τώρα διαπραγματευόμαστε”.

Όμως, ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή επιχειρείται μία πλειοδοσία λαϊκισμού. Ποιός θα πει το καλύτερο, το πιο εύκολο το πιο αρεστό. Και ενώ στο Μέγαρο Μαξίμου οι εταίροι της συγκυβέρνησης διαβουλεύονται με τις ώρες, τις μέρες και τις βδομάδες για να βρουν τρόπους να καλλωπίσουν τα αποτελέσματα της δικής τους ανεύθυνης πολιτικής, οι ηγέτες και ηγετίσκοι της αριστεράς επιχειρούν ένα νέο πολιτικό αριβισμό.

“Να παίξουμε το χαρτί της άτακτης χρεοκοπίας και μην πληρώσουμε το χρέος” προτείνει σήμερα ο κ. Τσίπρας! Δεν κατάλαβα εάν το προτείνει να το κάνουμε στα αλήθεια ή απλά να μπλοφάρουμε ότι θα το κάνουμε...
Με αυτό το τρόπο, λέει ο κ. Τσίπρας “δεν θα έχει μόνο η Ελλάδα πρόβλημα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το έχει η Ευρωζώνη”.
Με άλλα λόγια, να παίξουμε ένα πόκερ στην πλάτη του λαού για να δούμε ποιός κάνει τις περισσότερες μπλόφες και ποιός αντέχει περισσότερο. Ή, ακόμη χειρότερα, να πυροβολήσουμε τα πόδια μας, να κόψουμε τις φλέβες μας, για να κάνουμε κακό στους άσπλαχνους ευρωπαίους”!

Περάσαμε δύο χρόνια γεμάτα τρόμο και φόβο. Όμως, τελευταία, φοβάμαι πιο πολύ.
Φοβάμαι από το γεγονός ότι το μέλλον της χώρας μου βρίσκεται στα χέρια ανθρώπων που, ενώ έχουμε ξεκινήσει να πέφτουμε στο γκρεμό, αυτοί τσακώνονται για το ποιός διαπραγματεύτηκε πιο πολύ.
Φοβάμαι από το ότι, μία Βουλή που δε μπορεί να αποφασίσει το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, θα πρέπει κρίνει το νέο μνημόνιο που θα επηρεάσει τη ζωή μας για πολλά χρόνια.
Φοβάμαι ότι και πάλι, ανόητοι υπουργοί που ομολογούν ότι δε διάβασαν το τί ψήφιζαν, θα κληθούν να εφαρμόσουν την πολιτική.
Φοβάμαι από το ότι, ανώριμοι πολιτικοί που επί χρόνια δεν έβλεπαν το πού (οι ίδιοι) οδηγούν τη χώρα και ποιό είναι το κακό που μας έρχεται, θέλουν σήμερα να μας μιλήσουν για το πώς θα “τιμωρήσουμε” τους κακούς ευρωπαίους και το ποιά είναι τα ...αγαθά της επιστροφής στη δραχμή.

Οι πολιτικοί μας δεν έχουν το θάρρος να μας πουν την αλήθεια. Να μας πουν ότι, όσο παράγει η χώρα, αυτή θα είναι και η αμοιβή της (και μάλιστα, για ένα διάστημα θα είναι και μικρότερη, αφού θα πρέπει να ξεπληρώσει τα χρέη της). Δεν μπορούν να μας μιλήσουν για υπευθυνότητα στις πράξεις μας, στο δανεισμό μας και στις υποχρεώσεις μας. Για υπευθυνότητα στη ζωή μας και στις σχέσεις μας με τους άλλους. Δε μπορούν να μας μιλήσουν για την αλήθεια, που λέει ότι, ακόμη και εάν ένα κράτος προσπαθεί να την “κοπανήσει” προκαλώντας άτακτη χρεοκοπία, σε κάποια στιγμή η διεθνής κοινότητα το φέρνει μπροστά στις ευθύνες του και τελικά αποπληρώνει τα δάνειά του, διαφορετικά παραμένει για πάντα στη διεθνή απομόνωση.

Δηλαδή, τί νομίζει ο κ. Τσίπρας; Εντάξει, θα πάμε να παίξουμε πόκερ (το “χαρτί της άτακτης χρεοκοπίας”) με τους Ευρωπαίους, ενώ όλοι μας ξέρουμε ότι μπλοφάρουμε. Και αν δεν τσιμπήσουν οι Ευρωπαίοι; Έχει την εντύπωση ο κ. Τσίπρας ότι αφού τους κοροϊδέψουμε όλους και αφού το παίξουμε “μπαταχτσήδες”, θα μπορούμε μετά να είμαστε μέλη, όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά έστω οποιουδήποτε διεθνούς οργανισμού;

Με αυτές τις αντιλήψεις και αυτή τη ρητορική, το πολιτικό σύστημα, μπορεί να αποκοιμίζει -για λίγο ακόμη- μερικούς πολίτες, αλλά εκτιμώ πως, όσο προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα, το ακροατήριο του “πολιτικού λαϊκισμού” θα μειώνεται διαρκώς. Και θα αποκαλύπτεται, όλο και περισσότερο, η πολιτική απάτη που έχει -επί δεκαετίες- διαπραχθεί σε βάρος αυτού του λαού.

Το δυστύχημα είναι ότι η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας θα γίνει με τραγικό τρόπο για πάρα πολλούς από μας. Το ευτύχημα θα είναι ότι, όλους αυτούς τους πολιτικούς που εκπροσωπούν σήμερα αυτό το άρρωστο και άθλιο πολιτικό σύστημα, ο λαός θα τους πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας. Όμως, θα έχει χαθεί μία ολόκληρη γενιά...

Προσθέστε το: Post on Facebook Facebook Twitter Twitter