Τα πράγματα είναι "κουκιά μετρημένα"...

(Μ. Δευτέρα 6 Απριλίου 2015)
Όταν ακούω για μειώσεις φόρων, για αύξηση του αφορολόγητου και όλα αυτά τα ωραία (επειδή πραγματικά ακούγονται ωραία και φέρνουν και ψήφους), στην πραγματικότητα προβληματίζομαι.
Σκέφτομαι ότι κανείς, ούτε απ' αυτούς που τα λένε, αλλά ούτε και απ' αυτούς που τα ακούνε, δεν καταλαβαίνουν (ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν) ότι η λειτουργία αυτού του Κράτους απαιτεί τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα κάθε χρόνο. Και ότι, αν τα κόψουν από κάπου, από κάπου αλλού θα πρέπει να τα πάρουν. Ή να τα δανειστούν. Αλλά το να τα δανείζεσαι (όπως αποδεικνύει η πραγματικότητα αυτών των ετών) τελικά σε οδηγεί να πληρώνεις ακόμη περισσότερα συν το να ξευτιλίζεσαι.
Απορώ γιατί το παιδεύουμε τόσα χρόνια. Τα πράγματα είναι "κουκιά μετρημένα".
Το μόνο που θα μπορούσα να δω είναι μία πιο δίκαιη κατανομή των βαρών. Αλλά ποιός θα πει τί είναι πιο "δίκαιη". Γι' αυτό και χρόνια επιμένω ότι, ας κάνουμε τουλάχιστον το πρώτο βήμα να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον καθένα να πληρώνει αυτά που -με βάση την κείμενη νομοθεσία- θα πρέπει να πληρώνει. Δηλαδή, να πιάσουμε τη φοροδιαφυγή. Όμως, τελικά, ούτε και αυτό θέλουμε να γίνει. Το πράγμα είναι πολύ μπλεγμένο. Γι' αυτό και η λύση είτε θα είναι άδικη, είτε θα αργήσει πολύ.