Αρχική | Άρθρα | Στο όνομα της Ιστορίας και της Αλήθειας

Στο όνομα της Ιστορίας και της Αλήθειας

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Στο όνομα της Ιστορίας και της Αλήθειας

(Κείμενο στο προφίλ μου στο Facebook, το οποίο απευθύνεται προς τον κ. Γεώργιο Προβόπουλο, με αφορμή αναρτήσεις που ο ίδιος έβαλε σχετικά με συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, το πρωί της Κυριακής 26/3/2017)

Κύριε George Provopoulos,
Με ενδιαφέρον παρακολούθησα τη χθεσινή σας συνέντευξη στον ΣΚΑΙ. Μεταξύ άλλων, μετά από ερώτηση του δημοσιογράφου, αναφέρατε ότι την περίοδο εκείνη (2009) “οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν ενημερωθεί για την οικονομική κατάσταση της χώρας και γνώριζαν τους κινδύνους”. Άλλωστε, όπως αναφέρατε οι κίνδυνοι αυτοί επισημαίνονταν σε ομιλίες σας, αλλά και στις περιοδικές εκθέσεις που υποβάλλατε στη Βουλή.
Από τα όσα αναφέρατε στη χθεσινή σας συνέντευξη, αλλά και όσα προκύπτουν από τις ομιλίες και τις αναφορές σας, παράλληλα με τους πολιτικούς αρχηγούς, την κατάσταση γνώριζαν και οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών (άλλωστε, οι ίδιες οι τράπεζες, στις μελέτες που δημοσίευαν την περίοδο εκείνη, επεσήμαναν τους κινδύνους που προέκυπταν από την κατάσταση του δημοσίου χρέους και τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας).

Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα οποία καταθέσατε στη Βουλή μετά από ερώτηση του βουλευτή Αθηνών κ. Προκόπη Παυλόπουλου (νυν Προέδρου της Δημοκρατίας), στις 31/12/2008, το σύνολο των ελληνικών τραπεζών κατείχε ελληνικά ομόλογα ύψους 14,6 δισ. Ευρώ. Στις 31/12/2009 και ενώ -σύμφωνα με τα λεγόμενά σας- οι διοικήσεις των τραπεζών γνώριζαν την κατάσταση της οικονομίας, το υπόλοιπο αυτό είχε αυξηθεί σε 20,1 δισ. Στις 30/4/2010 (λίγο πριν την ψήφιση του α' μνημονίου) σε 35,7 δισ., στις 31/12/2010 σε 35,4 δισ. Και στις 31/12/2011 (δηλαδή πριν από το PSI) σε 46,9 δισ!!! Δηλαδή, οι τράπεζες, ενώ ήδη από το 2009 (αν όχι και νωρίτερα) γνώριζαν τη ζοφερή κατάσταση της οικονομίας και τους κινδύνους που συνεπάγονταν η διακράτηση ελληνικών ομολόγων και ενώ όλες οι τράπεζες του εξωτερικού πουλούσαν πανικόβλητες τα ομόλογα αυτά, οι ελληνικές τράπεζες έσπευδαν να τα αγοράσουν, αυξάνοντας έτσι τις θέσεις τους. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε: Τα ομόλογα αυτά κουρεύτηκαν δύο φορές κατά το 2012, με αποτέλεσμα να χαθούν κεφάλαια ύψους άνω των 30 δισ. ευρώ, τα οποία αναπληρώθηκαν με τις κεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, ενώ τα χρήματα των ανακεφαλαιοποιήσεων ξαναχρεώθηκαν στο δημόσιο χρέος.

Με βάση τα παραπάνω, παρακαλώ, αν θέλετε, απαντήστε μου στην παρακάτω ερώτηση: Η Τράπεζα της Ελλάδας, ως εκ του καταστατικού της και εκ του νόμου, είναι υπεύθυνη για την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος και τη διασφάλιση της σταθερότητας και της εύρυθμης λειτουργίας του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι αγορές των ομολόγων που έκαναν οι ελληνικές τράπεζες έρχονταν άμεσα σε γνώστη της Τράπεζας της Ελλάδας. Εκδώσατε ποτέ κάποια οδηγία προς τις ελληνικές τράπεζες για να εκφράσετε τους κινδύνους που οπωσδήποτε διαβλέπατε; Γιατί επιτρέψατε αυτή την κατάσταση όταν γνωρίζατε τους κινδύνους που ελόχευαν; Γιατί δεν πράξατε όσα οφείλατε να πράξετε για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της εύρυθμης λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Αν οι τράπεζες είχαν αποφύγει τις αγορές ομολόγων (τα αγόραζαν από τράπεζες του εξωτερικού οι οποίες τελικά και διασώθηκαν), δεν θα ήταν πιο ομαλή η εξέλιξη της κρίσης και η σημερινή κατάσταση της χώρας;

(Σημείωση: Ο κ. Γεώργιος Προβόπουλος, υπηρέτησε ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από τις 20/6/2008 έως τις 20/6/2014)

Προσθέστε το: Post on Facebook Facebook Twitter Twitter